Rozdział II

-Też nie wiedziałaś, że nie ma pierwszej lekcji? A tak w ogóle to jestem Robert, a ty chyba Emilka tak? - zapytał się chłopak o brązowych oczach oraz włosach 

-Tak, zgadza się - uśmiechnięta odpowiedziałam

-Miło mi cię poznać. Mogę się dosiąść czy przeszkadzam? - zapytał powoli siadając na ławce

-Mi również, jasne.

-I jak ci się tutaj podoba? - ciekawy spytał 

-Szczerze? To nie za bardzo...

-Hmm...chyba nawet wiem dlaczego. To przez tych snobów tak?

-Trochę...ale to co o mnie oni mówią to mnie nie obchodzi 

-No to dobrze. A gdzie wcześniej mieszkałaś? - zaciekawiony spytał 

- A co ty taki ciekawski?!

Powoli zaczynał działać mi na nerwy, ale naszą rozmowę przerwał chłopak o czarnych prostych włosach z grzywą i wielkimi niebieskimi oczami.

-Siema. Widzę, że poznałaś już naszego klasowego idiotę. Chodź ze mną jeśli chcesz, pokażę ci co gdzie jest w tej szkole.

-Cześć, okej - uśmiechnięta odpowiedziałam i poszłam razem z tym chłopakiem - dzięki, że mnie od niego  "uwolniłeś"

-Spoko, widziałem że cię powoli zaczyna wkurzać. A tak w ogóle to jestem Kuba.

-A ja Emilka - odparłam 

-A czemu akurat Kołobrzeg?- odrzekł ciekawy

-Mam tu rodzinę ze strony taty.

-Yhmm. Chodź ujdziemy już pod klasę - dodał Kuba

-Okej

Potem jeszcze szliśmy i rozmawialiśmy. Okazało się, że mamy ze sobą wiele wspólnego.

-Idę do łazienki, tam jest klasa - powiedział pokazując gdzie jest sala.

-Dobra - odparłam

Usiadłam na ławkę która znajdowała się obok sali. Gdy Kuba wyszedł z łazienki poszedł do swoich kolegów. Myślałam, że mnie polubił i usiądzie obok mnie. W końcu mamy ze sobą wile wspólnego. Słuchamy tej samej muzyki, wychowuje go jeden rodzic tylko, że mnie tata w jego mama oraz lubimy te same rzeczy. No cóż pewnie nie che się trzymać z nielubianą dziewczyną a bardziej woli się trzymać tych popularnych. No trudno, mogłam się tego spodziewać, że nikt się nie chce ze mną trzymać, bo jestem tutaj nielubiana. 

                                                                      *  *  *

Gdy wróciłam do domu, tata siedział w salonie i czytał książkę.

-Em to ty? - spytał tata

-Tak - odparłam wchodząc już po schodach

-To chodź do mnie, mam dla ciebie nowinę - odrzekł delikatnie

Byłam trochę zdziwiona. Jaką wiadomość miał dla mnie tata?

-Spotykam się z pewną kobietą już ponad rok, znamy się dłużej i bardzo się kochamy - odrzekł 

-Co!? Tato dlaczego mi wcześniej nie powiedziałeś tylko to ukrywałeś ponad rok przede mną!? - zdziwiona wykrzyczałam

-Nie wiedziałem jak na tą wiadomość zareagujesz, przepraszam - odparł delikatnie

-Zareagowałabym normalnie! Na pewno bym się ucieszyła, że w końcu znalazłeś sobie kobietę.

-No dobrze a teraz posłuchaj, bo to nie koniec tej wiadomości. Helena jest w moim wieku i ma tyle samo lat co ja, czyli 35. Helena ma syna w twoim wieku i ona chodzi do twojej szkoły. Jutro Helena oraz jej syn przyjdą do nas na kolację o 18.00, na której ty również musisz być. Niedługo może za kilka dni wprowadzą się oni do nas. Dom jest duży więc syn Heleny będzie miał swój pokój, a prawie bym zapomniał musisz być elegancko ubrana, najlepiej by było gdyby to była sukienka, więc masz 200 zł i kup sobie jakąś ładną kieckę. Za godzinę obiad!- dodał 

-AHA, dzięki - odparłam 

Wzięłam pieniądze i poszłam do swojego pokoju. Hmm...ciekawe jaki jest ten syn Heleny? Mam nadzieję, że jakiś normalny...Po godzinie zeszłam na dół na obiad, to była taka obiado-kolacja bo było już późno. gdy zjadłam poszłam na górę i cały czas myślałam kto to może być? Poszłam do łazienki, wykąpałam się i poszłam do pokoju. wyjęłam z szafki przy łóżku pamiętnik  i opisałam w nim cały dzień. Gdy popatrzyłam na telefon było już późno, więc poszłam spać.

___________________________________________

I jak się podoba ? :) Jak myślicie kto to może być synem Heleny ? Piszcie w komentarzach wasze pomysły :) Dzięki za wszystkie komentarze pod rozdziałem I <3  PODOBAŁO SIĘ ZOSTAW KOMENTARZ :)